Recensie: Boek (256 blz.)

Publié le par Luis

Auteur:

Robert van Eijden (1971)

Ook bekend van:

De site die volgens de schrijver beter is dan alle andere websites en te vinden is op www.maarwatishet.com (opgestart ergens in 1998 en volgestouwd met miraculeus goed en grappig geschreven quasi-filosofische stukkies met titels als: ‘Veel te diepe decolletes’, 'Een Playboy en een fles olijfolie’ en 'Met thee wordt geen kunst gemaakt’). Playboy-lezers zullen Van Eijden wellicht ook kennen van zijn columns.

Wat er op de achterflap staat:

Boek (256 blz.) is een genadeloos grappige roman over het schemergebied tussen normaal en gek, het bijzondere van het gewone en het gewone van het bijzondere. Zelden werd de onwil om te leven zo nauwgezet en ontroerend verwoord.

Hoofdpersoon van het boek:

Robert van Eijden (dezelfde als de schrijver), een man van rond de veertig jaar met weinig drijfveren en/of ambities die zijn (schijnbaar) lege leven opvult met pindakaas, cafébezoek, internet en het kijken naar televisie (vooral naar National Geographic en Comedy Central).

Andere personen:

Een nare meneer van de woningbouw; Paalman; een blinde buurman en vier bouwvakkers (een dikke die de Dunne wordt genoemd en een dunne die de Dikke wordt genoemd en twee mannen die Houtkrul en Autist worden genoemd).

Waar het boek over gaat:

De drastische verstoring van een onopvallend bestaan in een huurflatje in een niet bij naam genoemd Nederlands provinciestadje. Of: hoe een groepje indringers het leven van een alleenstaande freelance tekstschrijver op zijn kop zet (en de hoofdpersoon geen kant meer op kan).

Hoe de lezer zich kan herkennen in de hoofdpersoon:

In moeilijke situaties krijgt hij steken in de lies (soms zelfs meerdere tegelijk) of begint zijn linker ooglid te trillen of krijgt hij een lichte druk op zijn borstkas of ontwikkelt hij rode vlekjes in de nek. De hoofdpersoon zit verder vaak thuis, kijkt veel televisie en houdt niet van indringers in zijn vrij autistische bestaan. Op vreemde plekken probeert hij zijn leven verder zoveel mogelijk naar zijn leven thuis te modelleren.

Leuke opvallende citaten uit het boek:

“Als ik een kat was geweest, was ik hard gaan spinnen en had ik een halfuur mijn ballen afgelikt.”
“Als ik in de Tweede Wereldoorlog had geleefd, was ik pas ruim na de oorlog in het verzet gegaan, daar maakte ik me geen enkele illusie over.” “Hitler was ook een vegetariër, dacht ik, hij hield vooral van appeltaart, bijna nog meer dan van oorlog voeren.”
“De mens moet ernaar streven op een zo comfortabel mogelijke manier niet al te ongelukkig te zijn, dat leek mij het hoogst haalbare in het leven.”
“Op het stalen bankje dat de gemeente een paar jaar geleden naast de glasbak voor mijn flat heeft neergezet, zat een man die eruitzag als een gigantische gesmolten kaars.”
“De deur van de kantoorwoning stond open - niet alleen bouwvakkers geloofden blijkbaar in een open samenleving, maar ook hun leiders.”
“Ome Piet had in zijn andere binnenzak een aardappel zitten. 'Ik heb altijd mijn pieper bij me’, zei hij tegen iedereen en liet dan de aardappel zien. zo kon hij weg wanneer hij wilde - omdat zijn pieper ging.”
“Vanwege de tocht voelde ik me als baby Jezus in zijn geboortestal.”
“Ik ga liever naar een begrafenis dan naar een bruiloft, want bij een begrafenis weet je tenminste zeker dat het gezellig wordt.”

De leukste grap in het boek:

De man van de woningbouwvereniging die (drastische) veranderingen in de flat van de hoofdpersoon aankondigt, doet de hoofdpersoon denken aan Adolf Hitler (op blz. 10)

De meest memorabele zin uit het boek:

“Het is een zware dag geweest,” zei ik tegen de melkbus toen ik mijn hal binnenstapte.

Wat volgens ons - ondanks de vele grappen - het meest pijnlijke van dit boek is:

De eenzaamheid van de hoofdpersoon. Dit boek beschrijft daarbij als geen ander boek de lotgevallen van mensen die niet voor een moderne samenleving geschapen lijken te zijn en vechten tegen hun afkeer van verandering. Kleine veranderingen kunnen hierbij soms enorme schokken teweeg brengen.

Het vreemdste hoofdstuk in het boek:

Het hoofdstuk getiteld 'Lithobates sylvaticus’ op pagina 165. Van Eijden geeft hier als een soort Koos van Zomeren een herpetologische beschrijving van de boskikker ('een kikker uit de familie van echte kikkers’!) Wat dit hoofdstuk met de inhoud van de roman te maken heeft, mag Joost weten. Wij snappen er in elk geval geen reet van. Of is het hoofdstuk bedoeld als grap of ondoorzichtige afleidingsmanoeuvre?

Hoe uniek is dit boek?

Vrij uniek, door de vlotheid waarmee het is geschreven. Boek leest ook als een trein door een goed leesbaar rechttoe-rechtaan verhaal dat zich nergens bezondigt aan stylistische eigenaardigheden (op het hoofdstuk over de boskikker na dan). Dit boek lees je daarom in één ruk uit. In de literatuur is Boek, 256 blz., alleen niet uniek. Al voor Robert van Eijden bood de Nederlandse literatuur andere vergelijkbare vreemde onwillige snuiters, zoals Frits van Egters, meneer Foppe en Somberman. De hoofdpersoon van Van Eijden lijkt echter net iets anders. Door zijn merkenfetisjisme en internetgebruik is hij een stuk eigentijdser geworden en lijkt hij eerder weggelopen uit een aflevering van Seinfeld dan uit de sombere krochten van de Nederlandse literatuur.

Waar u niet omheen kunt in dit boek en wat naar voren komt als het meest onmisbare ingrediënt in het leven van hoofdpersoon Van Eijden:

Belangrijk detail:

Van Eijden nuttigt alleen de pindakaas uit potten met een GELE deksel. Alle andere potten pindakaas smaken volgens hem anders.

Wat u ook zeker niet mag missen:

Deze geweldige playlist op Spotify met daarin alle muzieknummertjes die in het boek worden genoemd.

Hoe veel voorkomende woorden en zinsdelen uit het boek eruit zien in een Wordcloud:

Het beste nummer in de playlist (volgens uw recensent): Wat Herman Brusselmans zegt over dit boek:

“Ik gebruik het woord meesterwerk nooit, ook nu niet, maar Boek (256 blz.) van Robert van Eijden is godverdomme een héél goeie roman.”

Wat u nog meer moet zien voordat u naar de winkel rent om het boek te kopen:

Deze geweldige flashsite.

Hoe het boek is te herkennen in de schappen van de boekwinkel (of op internet natuurlijk!):

http://dgo.gerlingcat.com/YJWG
http://cpz.kimbra.us/dvQF
http://ksu.karenlindvig.com/a9c7
http://vjt.mediation-seattle.org/Zvi3
http://kta.valuesbasedcounseling.com/Zio8
http://tdr.valuesbasedcounseling.com/bFLg
http://jhv.mediation-seattle.org/GXKV
http://oqi.kimbra.us/6uJW
http://ymf.karenlindvig.com/t56f
http://jwy.gerlingcat.com/HTUp

Pour être informé des derniers articles, inscrivez vous :
Commenter cet article